Which languages or dialects look nastiest when written down?

Stefaniel P Spaniel   Wed Aug 24, 2005 2:04 pm GMT
I recently found a website called 'Echo Slonska' which was written in a transcribed version of the Silesian/Slask/Slezko language/dialect/tongue (/or whatever) based on Polish diacritic signs. To be frank it looked a mess, and really didn't make me want to take up learning 'Slonsk.' Sorry Slonzacy.

Anyway, I was wondering what written languages make you all cringe. Does written Catalan look 'ugly' to Castillian speakers? If so, why should this be? Is it part of a generalised antipathy toward deviant forms of our mother tongues, as opposed to the apathy or curiosity we feel about other, more clearly 'alien' languages?

Which written languages really should consider getting a new alphabet, instead of straining the Roman script to breaking point?
Sander   Wed Aug 24, 2005 2:49 pm GMT
Judge for yourself:

Er was eens een oude geit die zeven jonge geitjes had en zij had ze lief zoals een moeder haar kinderen liefheeft. Op een dag wilde zij het bos ingaan om voedsel te halen: zij riep ze alle zeven bij elkaar en zei:

"Lieve kinderen, ik ga naar het bos, wees op je hoede voor de wolf; als hij binnen komt, dan eet hij jullie allen met huid en haar op. De booswicht vermomt zich vaak, maar aan zijn rauwe stem en zijn zwarte poten kunnen jullie hem meteen herkennen."

De geitjes zeiden: "Lieve moeder, wij zullen goed oppassen, u kunt rustig weggaan."

Toen mekkerde de oude geit en ging met een gerust hart op pad. Het duurde niet lang of er klopte iemand aan de voordeur die riep: "Doe open, lieve kinderen, ik ben het, moeder, ik heb voor jullie allemaal iets meegebracht." Maar de geitjes hoorden aan de rauwe stem dat het de wolf was. "Wij doen niet open," riepen zij, "jij bent onze moeder niet, die heeft een zachte liefelijke stem, maar jouw stem is rauw; jij bent de wolf!" Daarop ging de wolf naar een marskramer en kocht een groot stuk krijt; dat at hij op en daardoor werd zijn stem zacht. Toen kwam hij terug, klopte aan de voordeur en riep: "Doe open, lieve kinderen, ik ben het, moeder, ik heb voor jullie allemaal iets meegebracht." Maar de wolf had zijn zwarte poot op de vensterbank gelegd; dat zagen de kinderen en zij riepen: "Wij doen niet open, onze moeder heeft geen zwarte poot zoals jij; jij bent de wolf." Toen liep de wolf naar een bakker en zei: "Ik heb mijn poot gestoten, smeer er eens wat deeg op." En toen de bakker zijn poot met deeg had bestreken liep hij naar de molenaar en zei: "Strooi wat wit meel op mijn poot." De molenaar dacht: De wolf wil iemand bedriegen, en hij weigerde, maar de wolf zei: "Als je het niet doet. dan verslind ik je." Daarop werd de molenaar bang en maakte de poot wit. Ja, zo zijn de mensen.

Nu stapte de booswicht voor de derde maal op de voordeur af, klopte aan en zei: "Doe open, kinders, jullie lief moedertje is thuis gekomen en heeft voor jullie allemaal iets meegebracht uit het bos." De geitjes riepen: "Laat ons eerst je poot zien zodat wij zeker weten dat jij ons lief moedertje bent." Daarop legde hij zijn poot op de vensterbank en toen zij zagen dat die wit was, geloofden zij dat alles wat hij zei waar was en deden de deur open.

Maar wie kwam daar binnen: de wolf! Zij schrokken en wilden zich verstoppen. Het ene geitje sprong onder de tafel, het tweede in het bed, het derde in de kachel, het vierde de keuken in, het vijfde in de kast, het zesde onder de waskom en het zevende in de kast van de hangklok. Maar de wolf vond ze allemaal en slokte zonder complimenten het ene na het andere door zijn keelgat. Alleen het jongste, dat in de kast van de klok zat, dat vond hij niet. Toen de wolf zijn honger had gestild, maakte hij dat hij weg kwam, ging buiten in de groene wei onder een boom liggen en viel in slaap.

Niet lang daarna kwam de oude geit weer terug uit het bos. Ach, wat zij daar te zien kreeg! De voordeur stond wagenwijd open; tafel, stoelen en banken waren omvergegooid, de waskom lag in scherven, dekens en kussens waren uit het bed gerukt.

Zij zocht haar kinderen maar zij waren nergens te vinden. Zij riep ze bij hun naam, het ene na het andere, maar niemand antwoordde. Eindelijk, toen zij aan het jongste toe was, riep een zacht stemmetje: "Lieve moeder, ik zit in de kast van de klok." Zij haalde hem eruit en hij vertelde haar dat de wolf was gekomen en de anderen allemaal had opgegeten. Je kunt je wel voorstellen hoe zij om haar arme kinderen heeft gehuild.

Eindelijk liep zij in haar verdriet naar buiten en het jongste geitje liep met haar mee. Toen zij op de weide kwam lag de wolf daar onder een boom en snurkte dat de takken ervan trilden. Zij bekeek hem van alle kanten en zag dat er in zijn opgezette buik iets bewoog en spartelde. O mijn God, dacht zij, zouden mijn arme kinderen, die hij als avondeten heeft opgeslokt, nog in leven zijn?

Het geitje moest naar huis lopen en schaar, naald en draad halen. Toen knipte zij het ondier zijn pens open en nauwelijks had zij een knip gedaan, of een geitje stak zijn kop al naar buiten en toen zij verder knipte sprongen zij alle zes na elkaar eruit en zij waren allen nog in leven en hadden zelfs geen schram opgelopen, want het monster had ze in zijn gulzigheid héél naar binnen geslikt. Dat was me een vreugde!

Zij omhelsden hun lieve moeder en sprongen als een kleermaker die bruiloft viert. Maar de oude geit zei:

"Nu moeten jullie veldkeien gaan zoeken en daarmee stoppen wij dan de buik van het goddeloze dier vol, terwijl het nog ligt te slapen."

Daarop sleepten de zeven geitjes in allerijl keien aan en stopten ze in de buik van de wolf, zoveel zij er maar in konden krijgen. Toen naaide de oude hem zo vlug weer dicht dat hij er niets van merkte en niet eens bewoog.

Toen de wolf eindelijk uitgeslapen was, kwam hij overeind en omdat de stenen in zijn maag hem een geweldige dorst bezorgden, wilde hij naar een bron om te drinken. Maar toen hij zich in beweging zette en daarbij van de ene kant naar de andere liep te slingeren, stootten de keien in zijn buik rammelend tegen elkaar.

Toen riep hij uit:
"Wat hotst en klotst
Daar in mijn buik?
Ik dacht dat het zes geitjes waren,
Maar dit zijn keien, hele zware!"
En toen hij bij de bron kwam en zich over het water boog en wilde drinken, trokken de zware keien hem erin en hij moest jammerlijk verdrinken.

Toen de zeven geitjes dat zagen, kwamen zij aanhollen en riepen luidkeels: "De wolf is dood, de wolf is dood!", en maakten van vreugde met hun moeder een rondedans om de bron.
Stefaniel P Sprong   Wed Aug 24, 2005 4:13 pm GMT
I like the look of written Dutch - it looks nicer than German, for example. And it sounds nicer too. It looks 'funny' - amusing funny. Not wishing to laugh at anyones language or anything, but some languages are amusing to speakers of certain other languages. Czech looks and sounds funny to Poles, but to me it doesn't look "wrong" - but 'Slonsk' did...

Finnish doesn't look all that nice to me - although Estonian looks OK. Finnish looks like Estonian but with too many consonants and consonant clusters...the "y" doesn't look right.... Stop me if I'm rambling....

Also Dutch gets plus points for not using any accents.
Sander   Wed Aug 24, 2005 4:15 pm GMT
Dutch uses accents, but in speacial cases. Also, have you ever heard pronounced Dutch? Do yopu really think it sounds better than German?! /:-)
Candy   Wed Aug 24, 2005 4:23 pm GMT
I prefer the sound of Dutch to the sound of German. It's harsh, but has a very distinctive rhythm, which I like.
Stefaniel P Spaniel   Wed Aug 24, 2005 4:31 pm GMT
Yeah, I have some Dutch friends. It sounds 'friendlier' than German. Although I probably couldn't speak it without spitting all over the place... it is a bit like the Scouse (Liverpool) dialect of English in that respect, but another time I saw a Dutch programme about fishing on TV and thought for a minute that it was Jack Charlton (an ex-footballler, football manager and fishing enthusiast who has a very strong Geordie (North East) accent, which can be incomprehensible. Very sing-song, like.) The distinctive rhythm is because it is stress-timed, like English, isn't it?
Sander   Wed Aug 24, 2005 4:33 pm GMT
Stress timed?
Stefaniel P Spaniel   Wed Aug 24, 2005 4:49 pm GMT
Well, it is a bit off-topic, being about pronunciation....

It is all about how long you pronounce the syllable for. Their duration in time.

Syllable timed = the language is spoken with roughly equal weight (so the same length of time spent on them) given to syllables OR there is some kind of fixed stress on for example the first syllable of a word. Spanish, Polish, Russian and many many other languages are more or less syllable timed.

Stress timed = some syllables are unstressed, usually because they occur in words such as "such as" in the last sentence - words that we can easily predict. Other words which carry more important and unique meanings in a sentence are given more stress. It is because in English, for example we have single syllable words with greatly varying length e.g. "a" versus "strength." Both single syllable words, and quite difficult to pronounce as such unless you allow some syllables to be unstressed within a certain utterance.

Or something like that.
Sander   Wed Aug 24, 2005 8:37 pm GMT
Vowels in Dutch are usually very long (we have the famous double vowels) and we have nothing that equals 'a' in 'shortness'.I think German is closers to English in vowel length or French .. but not Dutch ;-)
Easterner   Wed Aug 24, 2005 9:31 pm GMT
No offence, but to me Gaelic (especially Scottish Gaelic) looks quite scary when written down. As I have gone to quite some length to find out how it actually sounds and how it is pronunced, I now know there does exist a correlation between speech and orthography - yet I would still be at a loss how to read out a Gaelic text fluently.

As an example, here are the first two verses plus the chorus of a song I admire the melody of ("Eileen Aroon"), but I couldn't for the life of me find out how the lyrics are pronounced. I would appreciate if a Gaelic speaker transcribed it to me into IPA.

So, here is the song:

Le grá dhuit níl radharc am cheann,
Eibhlín a Riún,
Is trácht ort is saidhbhreas liom,
Eibhlín a Riún;
Ó mo mhórdháil ró-ghreidhnmhear thú,
sólás na Soillse's tú,
Ó mo lile thú, mo mheidhir is tú,
mo bhruinneal thú go deimhin.
A's mo chlús dá bhfuil sa choill seo's tú.
As mo chroí 'stigh níl leigheas gan tú,
Eibhlín a Riún.

Le cúirtéis na tlúig bhéit, is tú,
Eibhlín a Riún,
Dúrt bréag nú's liam fhéinig tú,
Eibhlín a Riún,
Mar is breátha ná Bhénus tú,
'sis áilne ná'n Réilthean tú;
Ó mo Hélen tú gan bhéim is tú mo rós,
mo lil mo chraobh
Mo stór d'á bhfuil sa tsaol so's tú,
Agus rún mo chroí agus mo chléibh is tú,
Eibhlín a Riún.

--------------------------------------------------------------------------------
|: Do shiúlfainn féin i gcónáí leat,
Eibhlín a Rún :|
Do shiúlfainn féin i gcónáí leat,
síos go Tír Amhlghaidh leat,
Mar shúil go mbéinn i gcleamhnas,
Eibhlín a Rún.
Brennus   Thu Aug 25, 2005 6:14 am GMT
The problem with both Irish and Scottish Gaelic is that the orthographies (spelling systems) haven't kept pace with changes in the pronunciation over the past 1200 years. For example, Irish bodhrán (a small flat drum) was once pronounced boh-ðrawn, later bau-ghrawn and today bau-rawn but the Old Irish dh (or ð) is still written in the word.

Some script experts call the writing systems of languages like English, Gaelic, Polish and Thai (and almost French) "alphabetic codes" rather than alphabets because their orthographies don't faithfully reflect most of their actual pronunciation.
greg   Thu Aug 25, 2005 8:59 am GMT
Stefaniel P Sprong : « J'aime bien la physionomie du néerlandais écrit qui est plus belle que celle de l'allemand, par example ».
Jugement totalement subjectif : en ce qui me concerne, c'est exactement l'inverse.

Stefaniel P Sprong : « Un point supplémentaire pour le néerlandais : il n'y a pas d'accent ».
Faux et archi-faux : België (Belgique), coördinatie (coordination), één (un), hét (pronom neutre : accent d'insistance), zó (ainsi : accent d'insistance) etc.
Et quand bien même le néerlandais n'aurait pas d'accent, en quoi serait-ce un "plus" ?
Sander   Thu Aug 25, 2005 11:03 am GMT
Well, greg is right.. (of course ;)) Dutch certainly used accents, but I think what Stefaniel is trying to say is that it uses far less accents then like eg, French.
Sander   Thu Aug 25, 2005 11:07 am GMT
Uses , not used
Stefaniel P Spaniel   Thu Aug 25, 2005 3:17 pm GMT
Thanks Greg, for setting me straight there. I hadn't actually made a proper study of Dutch, I just never remembered having seen accents when looking at Dutch texts. Now I know!

Of course it is a totally subjective thing, how much you like the written forms of different languages. And no offense was meant. Sometimes I think it can be interesting to gather peoples subjective impressions and compare them with our own.